Po zebraniu doświadczeń w tej inkarnacji, energia z mniejszego bąbelka wraca do większego, dokłada swoje "jam jest". Tamten trafia do jeszcze większego itd, a baza danych Energii Wszystkiego zostaje zaktualizowana 😅. Jest to proces Rozwoju poprzez Doświadczanie. Bóg doświadcza poprzez nas, jesteśmy jego receptorami, zmysłami, mackami ośmiornicy, widzi i odczuwa przez swoje cząstkowe Przejawienia.

Wszystko jest Świadomością, wszystko ma Świadomość (panpsychizm, animizm?), począwszy od Źródła, a skończywszy na, sam nie wiem: kwantowej cząstce subatomowej? Wszystko z pewnością jest częścią składową tego Źródła. Wg wikipedii: "Anima mundi (łac.), dusza świata (gr.) psychē tou kósmou – czysta eteryczna dusza, którą niektórzy starożytni filozofowie określali jako rozproszoną w całej naturze. Została stworzona do ożywienia całej materii w tym samym kierunku, w jakim dusza została stworzona do ożywienia człowieka". 

Artykuł: Bóg = Stwórca = Źródło = Energia Wszystkiego

To, że odnajduję we wszystkim świadomość, może wypływać z prehistorycznej potrzeby personifikacji niezrozumiałych zjawisk i zdarzeń, nadawania cech magicznych materii nieożywionej. Może też być wynikiem konstrukcji mojego człowieczego JA, próbującego pokonywać ograniczenia bańki zmysłów fizycznych czy intelektu. 

• szamanizm, animizm?

Do średniowiecza włącznie, pogląd, że cały świat jest Duchem, był na porządku dziennym. Później ludzie zaczęli widzieć wszystko mechanicznie, biologicznie, technicznie. Rozwój nauki i rewolucja przemysłowa utrwaliła ten model. Cywilizacja ludzka odeszła od natury i tylko ludy "pierwotne", pozostając w tyle "postępu", nadal rozumieją świat inaczej. Ale czy nie nadeszły już czasy, kiedy to nauka właśnie (chociażby fizyka kwantowa) wskazuje na istnienie czegoś więcej, czegoś poza, ponad?

Artykuł: Testy jakości istot

"To nie ja mam duszę, to dusza ma mnie" (by Victor 😜).  

To są rozważane przeze mnie modele dusz i inkarnacji. 

Model zerowy (biologiczny):

0. Nie ma innego życia przed i po życiu ziemskim

Rodzimy się, żyjemy naszym życiem biologicznym (albo raczej egzystujemy), rozmnażamy nasz gatunek Homo Non Sapiens, umieramy i nic po nas nie zostaje. Totalne "Zero"...

Świadomość jest funkcją mózgu, skutkiem ubocznym, procesem wewnętrznym.

Podczas podróży (mentalnych) w różne światy niefizyczne czy energetyczne czy astralne czy ogólnie wszelkie inne niż ten nasz fizyczny 😀, można napotkać i wejść w interakcje z różnymi istotami (świadomościami). Oto krótki poradnik "z życia niefizycznego wzięty", który może okazać się przydatny. Chociaż, kiedy to sam czytam, to wydaje mi się, że poradnik sprawdza się na 100% również w naszym obecnym doczesnym życiu w odniesieniu do ludzi...

1. Jeśli istota ma potrzebę otrzymania od ciebie czegokolwiek w zamian za np. informację:

Oznacza to, że istota wcale nie jest na wiele wyższym poziomie od ciebie i ma ograniczone zasoby. Może być kimś, kto próbuje coś dla siebie ugrać. Jeśli trzyma cię w niewiedzy, niepewności i czegoś od Ciebie oczekuje, to najprawdopodobniej chce cię wykorzystać, nie licząc się z twoim dobrem.

Oczywiście zawsze można prowadzić handel wymienny z korzyściami równymi dla obydwu stron (strategia win - win), ale wymaga to pełnej przejrzystości intencji i działań.

BTW: zastanawiałeś(aś) się kiedyś, dlaczego większość "bogów" życzy sobie składania "ofiar"? No to już wiesz, co to są za "bóstwa" i jak je zaszeregować. A religie nadal to podtrzymują...

Jeśli czujesz się szczęśliwy w życiu, Zazwyczaj wszystko ci się "udaje", obojętnie, czy w relacji pasywnej czy aktywnej wobec otoczenia i wydarzeń, W relacji ja - świat: jesteście równi, współpracujecie, jesteście w przepływie (flow). Jesteś właściwy. Może twój sposób odbioru rzeczywistości jest w stylu "szklanka jest do połowy pełna" albo jest "cała pełna" 😄.
Albo: Twoja wewnętrzna mapa świata jest zsynchronizowana ze światem zewnętrznym i jesteś dostrojony do otaczającej cię rzeczywistości. Good for you, lucky one! Wszystko jest takie, jakie powinno być. Nic nie musisz robić, a to, co robisz, robisz dobrze!

A jeśli NIE:

1. Jeśli czujesz się nieszczęśliwy w życiu, czegoś ci ciągle brakuje, nie pasujesz do otoczenia, czujesz dyskomfort, wiesz, że coś jest nie tak, nie tak powinno być, nie jesteś "stąd",
2. Uważasz, że ci się nie "udaje", obojętnie, czy w relacji pasywnej czy aktywnej wobec otoczenia i wydarzeń,

Może twój sposób odbioru rzeczywistości jest w stylu "szklanka jest do połowy pusta" albo jest "cała pusta"...

Albo:

Twoja wewnętrzna mapa świata NIE jest zsynchronizowana z (tym) światem zewnętrznym i NIE jesteś dostrojony do otaczającej cię rzeczywistości.

Taka zajawka, drapnięcie po powierzchni tematu: Sens życia (wiki). Cytuję:

Współczesne koncepcje sensu życia:

Niezależnie od wyznawanych wartości sens życia rozumiemy głównie jako relację do:

1. Dążenia do pełnienia albo rezygnacji z różnych funkcji i ról w życiu rodzinnym i społecznym,
2. Ostatecznego celu istnienia człowieka jako osoby i sposobów dojścia do niego zgodnie z własnymi przekonaniami,
3. Sensu podejmowania lub unikania: cierpień, niedogodności, trudności i wyrzeczeń (epikureizm),
4. Sensu czerpania satysfakcji i przyjemności (hedonizm).

Ontologia: dział filozofii dotyczący bytu; zajmuje się strukturą rzeczywistości oraz pojęciami istoty, istnienia, jego sposobów, przedmiotu i jego własności, przyczynowości, czasu, przestrzeni oraz możliwości i konieczności; (...) Ontologię czasem utożsamia się z metafizyką, jednak niektórzy rozdzielają te dyscypliny; 

Paul Gauguin: Skąd przyszliśmy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy? (Wiki)

Ja chcę zwrócić uwagę na pojęcia celu ostatecznego, celów cząstkowych, drogi, dróg, sensu jako całości i jako części.